Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

Τα τρένα που φεύγουν, της Χριστίνας Γαλιάνδρα

Δε γνωρίζεις που πάνε
Ποιοί ταξιδεύουν
Τι κουβαλάνε
Μόνο σαν ακούσεις το σφύριγμα θα σκεφτείς πως φεύγει
Μπορεί να λυπηθείς
Να πεις κρίμα που δεν είμαι μέσα -
Και με βαριά καρδιά να σέρνεις τα βήματά σου
καθώς εκείνο θα τρέχει να ανταγωνιστεί με τον άνεμο
Να ταράξει την ηρεμία των φύλλων
Να γνωρίσει νέες Πατρίδες, νέους ανθρώπους, νέα αρώματα
Γιατί κάθε στάση, άλλη ανάσα
Άλλη ανάσα, άλλος παλμός
Και γιατί έτσι είναι τα τρένα που φεύγουν -
Αφήνουν πίσω τους μια ιστορία να γράψουνε άλλη
Ταξιδεύουν νύχτα μέρα χωρίς να ρωτούν αν ενοχλούν τη γαλήνη σου
Και περιμένουν
Σε κάθε σταθμό
Σε κάθε γωνιά
Να περάσεις, να κάτσεις
και να απολαύσεις τη διαδρομή σου.

Λοιπόν. Τι λες;
Είσαι να φύγουμε μια μέρα ξαφνικά;
Να φτάσουμε για πάντα στον σταθμό μας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους

στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.

Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.